Gisele, Brazilië

© Damiano Oldoni

Haar eerste dag in Gent is een congresdag: historica en filosofe Gisele Iecker de

Almeida neemt in juni 2013 deel aan The future of the theory and philosophy of history, een colloquium in het Pand. Maar niet alleen de toekomst van de geschiedfilosofie wordt die dag bepaald. Een e-mailberichtje vertelt haar dat ze van de Braziliaanse overheid een beurs heeft gekregen om de volgende vier jaar in Gent te promoveren. Meteen baadt het hele congres in een ander licht. Van stad-van-één-dag, verandert Gent tot een permanent verblijf voor de volgende jaren. Pas ‘s avonds, wandelend over de Korenmarkt, dringt het nieuws tot haar door, vertelt ze.

Gisele heeft Brazilië in 2000 verlaten. Ze voelde zich niet thuis in haar geboorteland,

dat even chaotisch, gevaarlijk en slecht geregeerd werd als het verkeer in São Paulo. Na een doortocht in Argentinië, belandde ze voor langere tijd in Spanje en Groot-Brittannië. Haar reistraject werd voortdurend bepaald door haar studies: na diploma’s geschiedenis en filosofie legde ze zich toe op de geschiedfilosofie. Als een academische nomade zwierf ze van de ene naar de andere plek, tot die congresdag in Gent.

‘I really feel like a European’, vertelt ze. Haar identiteit is niet gebonden aan een land,

maar wel aan plaatsen waar een open stedelijke cultuur heerst, de bussen op tijd rijden en in alle vrijheid kan geleefd worden. Die plek kan voortdurend wisselen. Tot 2017 zal het Gent zijn, de kleinste stad waar ze ooit gewoond heeft.

Ja, soms luistert Gisele wel eens naar Braziliaanse muziek - ze koestert haar platen -

maar verder is er weinig dat haar nog bindt aan dat enorme geboorteland van haar, dat zich uitstrekt over de helft van Latijns-Amerika. Ze hoopt ooit een aanstelling in de geschiedfilosofie te bemachtigen; in ieder geval zal het de wetenschap zijn die zal bepalen waar ze woont.

Gisele lecker de Almeida (°1982, Londrina, Brazilië)

>>