3.3. Gentse artsen in de bres voor de Joodse collega's en vrienden
3. Het verzet vindt zijn wortels aan de universiteit
3.3. Gentse artsen in de bres voor de Joodse collega's en vrienden
Professor-dokter Georges Leboucq werkt vóór en tijdens de eerste oorlogsjaren vaak met Joodse wetenschappers. Uit veiligheidsoverwegingen voor de bombardementen neemt dochter Claire Leboucq met haar echtgenoot ingenieur Francis Leys haar intrek bij haar ouders in de Leopold II-laan. Ook Francis Leys …collègue estimé de toute la communauté des ingénieurs de Gand… draagt zijn steentje bij om Joden voor vervolging te behoeden. Terwijl hij in zijn eigen woonhuis de familie Gherchow onderbrengt, houdt Francis, in de bovenste vertrekken van professor Leboucqs woonhuis en buiten het medeweten van zijn eigen kinderen Françoise en André, ingenieur Aisic Bourlet en diens echtgenote verborgen.
Ook voor ingenieur Lejzor Grinszpun, met zijn vrouw Esfir Tounik en dochtertje Olga op zoek naar een onderduikadres, is Francis Leys vanaf september 1942 de redder in nood. Francis stelt zijn onbaatzuchtige daad op basis van zijn democratische overtuiging …de toutes ses valeurs éthiques, philosophiques, politiques, sachant que ces mêmes valeurs lui avaient fait héberger une petite espagnole sous le franquisme…. Na rijp beraad en in gezamenlijk overleg besluit de familie enkel het dochtertje Olga, geboren in januari 1941, te laten inwonen. Dokter Leboucq, gedurende vele jaren voorzitter van de Commissie van Openbare Onderstand te Gent, brengt Olga’s ouders naar een schuilplaats in het burgerlijk ziekenhuis De Bijloke.
29. Prof. Leboucq 30. Prof. Van de Velde
Na de oorlog worden Francis en Claire Leys onderscheiden met de ‘Medaille van de Weerstand’ en de ‘Erkentelijkheidsmedaille 40-45’ van de Stad Gent. Op 25 november 1999 worden zowel Georges en Lucie Leboucq als Francis en Claire Leys, op een plechtige zitting in het Cultureel Centrum te Oudergem, postuum door Yad Vashem als Rechtvaardigen erkend.
Een neef en collega van professor Leboucq, hoogleraar-dokter Jean-Jacques Van de Velde, wordt na de oorlog eveneens behoorlijk onderscheiden, onder meer voor zijn verzetsactiviteiten voor het inlichtingennet Marc. Voor het ‘herbergen’ van twee Joodse meisjes tijdens de bezetting worden de hoogleraar met zijn echtgenote Henriëtte De Waele op 2 april 1989 postuum als Rechtvaardigen erkend.
Lees verder: 4.1. De voorbereiding van de bestraffing
Keer terug: 3.2. Een uitgesproken verzet tegen de Orde van Geneesheren