4.2. De liquidatie van de Orde der Geneesheren

4. De nasleep

4.2. De liquidatie van de Orde der Geneesheren

Na een eerste besluit van de Regent van 25 september 1944 …houdende instelling van onderzoekscommissiën in de openbare besturen van den staat… wordt de uitvoering ervan door een nieuw besluit van 30 oktober geregeld: de onderzoekscommissie is gehouden advies uit te brengen betreffende de sancties die genomen moeten worden tegen bepaalde leden van het onderwijzend, wetenschappelijk en administratief personeel van de staatsinrichtingen.

Op 14 december 1944 begeven Jean Faures, de substituut van de Krijgsauditeur van de Krijgsraad van Brussel en zijn assistent, griffier François Michiels, zich naar de zetel van de voormalige Chambre des Médecins op de avenue Michel Ange. Na het wegnemen van de zegels wordt een volledige huiszoeking doorgevoerd in het bijzijn van twee dokters-vereffenaars van de Orde van Geneesheren die door het besluit van 30 oktober 1944 aangesteld zijn: Pierre Glorieux uit Brugge en Pierre Cambier uit Ukkel. Alle documenten, een arsenaal aan bewijsstukken, worden in 13 delen opgesplitst.

De protagonisten van de Orde, waaronder enkele Gentse hoogleraren, moeten zich voor de rechtbank verantwoorden. Het proces start op 17 juni 1947. De aangeklaagde dokters wordt vooral het lidmaatschap van collaboratiebewegingen ten laste gelegd. Na precies zes maanden, op 16 december 1947, worden de vonnissen uitgesproken wat resulteert in 16 veroordelingen en 1 vrijspraak. De veroordeelden worden levenslang uit hun burgerrechten ontzet en de straffen variëren tussen 18 maanden gevangenis en 15 jaar buitengewone hechtenis.

32. Gewezen professor Elaut spreekt na de oorlog op
uitnodiging van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond-tak Gent.

Precies de helft van de veroordeelde artsen gaat in beroep. Eind maart 1949 komen de geneesheren Elaut, Van Hoof, Dossin, Watthieu, Libbrecht, Brasseur, Deheegher en Rubbens voor het Krijgshof van Brussel. Op 28 mei wordt het arrest geveld. Voor allen, behalve voor Van Hoof, komt er een strafvermindering en voor twee dokters, Brasseur en Deheegher, zelfs een vrijspraak. Hiermee eindigt het proces tegen de “Orde” dat als het langste proces uit de Belgische repressiegeschiedenis bekend staat. Van Hoof verlaat de gevangenis van Sint-Gillis na 7 jaar hechtenis. Hij overlijdt op 22 december 1965. Professor Elaut dient een genadeverzoek in en heeft niet één dag in de gevangenis moeten doorbrengen.

Lees verder: 4.3. De universitaire epuratie
Keer terug: 4.1. De voorbereiding van de bestraffing