Kesteloot, Jacques (1778-1852)

Jacob Lodewijk Kesteloot vormt in 1817 samen met Van Rotterdam, Verbeeck en Kluyskens het eerste professorenteam van de pas gestichte faculteit Geneeskunde. Kesteloot is een verdienstelijk geneesheer die zich inzet in de strijd tegen besmettelijke ziekten en, voor zijn aanstelling te Gent, een patiëntenbestand in de betere Haagse kringen weet op te bouwen. Het zijn die contacten die de zoon van een Nieuwpoortse schipper toelaten de overheid tot de stichting van een universiteit te Gent aan te zetten. Het is dus als medestichter van onze Alma Mater dat hij verdient herdacht te worden, én als één van de eerste taalminnaren hier te lande, meer dan als medicus.

Orangist

Hij is de eerste Vlaming die in 1811 met een lofrede op Boerhave een ‘Hollandse’ literaire prijs in de wacht weet te slepen en hij is de eerste rector die in 1826, naar aanleiding van de opening van het academiejaar en de inhuldiging van de Aula, het gehoor in het Latijn én in het Nederlands toespreekt. Wanneer hij zich verzet tegen een ministerieel besluit waarbij een collega een opleidingsonderdeel ontnomen wordt omdat hij geen protestant is, is Kesteloot een van de eerste verdedigers van het pluralisme en de academische vrijheid. Twee zaken waarvoor de Gentse universiteit later nog vele malen in de bres zal springen.
Kesteloot overleeft de regimewissel van 1830 en wordt in 1834 andermaal door zijn collega’s tot rector verkozen. Krachtens de wet op het hoger onderwijs uit 1835 zal dat voor vele decennia niet meer mogelijk zijn, daar van dan af de Koning de rector aanduidt. In hetzelfde jaar wordt Kesteloot ongevraagd op emeritaat gestuurd – hij is pas 57 jaar – waarschijnlijk omdat zijn Nederlandstalige literaire activiteiten door minister de Theux als een blijk van Orangisme worden gezien. Kesteloot begint een privépraktijk en publiceert geneeskundige, natuurwetenschappelijke én letterkundige geschriften. Dat laatste zorgt er voor dat op een feest ter zijner ere in 1846 Ledeganck, Van Duyse, Willems, Snellaert en Conscience de lof van de gevierde zingen.

Jan Art
Vakgroep Geschiedenis UGent
16 augustus 2010

 

Hoe verwijs je naar dit artikel?
Art, Jan. "Kesteloot, Jacques (1778-1852)." UGentMemorie. Laatst gewijzigd 5.5.2021. www.ugentmemorie.be/personen/kesteloot-jacques-1778-1852

Bibliografie

www.UGentMemorialis.be

Deprez, Ada. "Kesteloot, Jacques." In Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, uitgegeven door Reginald De Schryver, 1713. Tielt: Lannoo, 1998.

Type persoon: 
Deel deze pagina: 

Herinneringen

Student George Bergmann herinnert zich professor Kesteloot tijdens de hoogdagen van de Vlaamse taalminnaren

Nog iets, dat het Gent van dien tijd zelfs bij de Flaminganten van dezen tijd (en dit is niet weinig gezegd) moet in achting doen stijgen: het Gent van toen telde vele ijverige beminnaars onzer moedertaal. Eene maatschappij ter beoefening der Nederlandsche taal en letterkunde was er tot stand gekomen en wekelijks hield deze hare vergaderingen, waarop eenige studenten dikwijls tegenwoordig waren. Prachtige redevoeringen en welsprekende voordrachten werden er soms gehouden. Zij waren vooral geschikt om bij de hogere volksklassen propaganda te maken. Daar heb ik professor Schrant, Vervier, professor Kesteloot en anderen het woord hooren voeren.

(George Bergman, student in Gent in 1824-1828)

 uit: George Karel Lodewijk Bergmann, Uit vader Bergmann's gedenkschriften, Gent, 1895, p. 116.