Colardyn, Francis (1944-2016)

Aan de slag als arts

Midden juli 1970 promoveert Francis Colardyn tot doctor in de genees-, heel- en verloskunde. Reeds op 1 augustus draait hij als vrijwillig assistent mee in de dienst cardiologie bij professor René Pannier, waar de ultrasonografie zijn bijzondere interesse wegdraagt. Maar het is vooral de afdeling intensieve zorgen, die sinds 1967 ressorteert onder de cardiologie, die hem boeit. Na zijn erkenning als specialist in de inwendige ziekten  wordt hij op 1 januari 1977 bezoldigd assistent op de afdeling intensieve zorgen. Met de opening van Kliniekgebouw 12 in 1979, komen er naast de bestaande bedden in Kliniekgebouw 2, tien intensieve bedden bij. Door de uitbreiding van de dienst en de gevorderde leeftijd van René Pannier krijgt Francis Colardyn steeds meer verantwoordelijkheid. Hij wordt eerst als eerstaanwezend assistent en vanaf 1982 als werkleider de facto diensthoofd van intensieve. De toenemende specialisering in de geneeskunde gaat gepaard met een toenemende specialisering in de intensieve zorg. Onder Colardyns enthousiaste leiding speelt de dienst hier voordurend op in, waarbij interdisciplinariteit een sleutelbegrip is. Zo is hij nauw betrokken bij de oprichting van het Centrum voor Zwaarverbranden in 1985.

Met zijn benoeming als deeltijds docent op 1 oktober 1986 start ook zijn academische carrière. Deze wordt bekroond in 2003 met zijn benoeming als gewoon hoogleraar. Voor velen van zijn studenten is hij een gewaardeerd leermeester.

Hoofdgeneesheer

In 1999 wordt Colardyn in opvolging van Jean-Jacques De Laey verkozen tot hoofdarts van het ziekenhuis, een functie die is ingevoerd in 1987. De hoofdgeneesheer is verantwoordelijk voor de organisatie van de medische zorg in het ziekenhuis. Het universitair ziekenhuis is op dat moment nog steeds uit het dal aan het kruipen na het virtueel failliet in 1985. Francis Colardyn, die sinds 1992 in de Raad van Bestuur zetelt, is goed vertrouwd met de ganse saneringsoperatie en de reorganisatie, die eind 1996 een voorlopig orgelpunt kent met het ‘Strategisch beleidsplan UZ Gent – Horizon 2000’. Hierin wordt de missie van het ziekenhuis vastgelegd in vier taken: patiëntenzorg, opleiding, wetenschappelijk onderzoek en dienstverlening. Om dit te realiseren worden externe samenwerkingsverbanden georganiseerd. Vanuit zijn functie als hoofdarts heeft Colardyn een sleutelpositie in het realiseren van deze doelstellingen. Als hij voorzitter wordt van het begin 2003 gesticht medisch beleidscomité, plaatst hij de netwerking met andere gezondheidsinstellingen als prioritair punt op de agenda. Hierbij streeft het UZ Gent in eerste instantie via partnerships naar een duurzaam netwerk binnen de Gentse zorgregio.

Intussen is er een kentering gekomen in de heropbloei van het ziekenhuis en zijn er bijzonder ongunstige financiële prognoses. Een beheersplan voor 2003-2004 wordt uitgevoerd met ondermeer een wervingsstop. Dit resulteert uiteindelijk in een positief resultaat voor 2004.

Afgevaardigd bestuurder

Wanneer de toenmalig afgevaardigd bestuurder Eric Engelbrecht op 17 november 2003 in volle crisis ontslag neemt, wordt zijn functie waargenomen door de hoofdarts, hierin bijgestaan door een Managementcomité. Francis Colardyn wordt op 22 maart 2004 de nieuwe afgevaardigd bestuurder. Eén van de belangrijkste realisaties tijdens zijn bestuursperiode is de implementatie van een nieuwe organisatiestructuur met als doel de zorgprocessen vlotter te laten verlopen door een maximale samenwerking van artsen, verpleegkundigen en andere gezondheidswerkers. Hiertoe worden medische en verpleegkundige diensten geïntegreerd. Zeven klinische sectoren,  clusters van de vroegere medische diensten en één bedrijfsondersteunende sector worden geïmplementeerd. Hiermee evolueert de organisatie van functiegericht naar patiëntgecentreerd.

Naast deze zeer structurele ingrepen in de organisatie zijn tijdens het bestuur van Francis Colardyn ook enkele bouwprojecten afgewerkt en andere aangevat of gepland. Het op duurzame wijze gebouwde kinderdagverblijf, de Knuffelboom XL, opent zijn deuren in 2008 en het nieuwe cateringgebouw in 2009. De bouw van K12 D en de nieuwe kinderkliniek staan op stapel. Op 1 oktober 2010 gaat Francis Colardyn op emeritaat.

Sociaal bewogen duizendpoot

Naast de belangrijke bestuurlijke taken die hij de laatste elf jaar van zijn professionele carrière op zich neemt is Francis Colardyn auteur of medeauteur van honderden wetenschappelijke publicaties. Deze situeren zich niet enkel in het ruime studiegebied van de interne geneeskunde maar ook in aangrenzende disciplines. Hij is ook actief in bestuursfuncties of als lid van tientallen nationale en internationale comités, vakorganisaties en commissies.

Maar Francis Collardyn is ook iemand die zeer toegankelijk is en dicht bij de mensen staat, zowel de mensen op de werkvloer als de patiënten. Tekenend voor hem is dat hij bij zijn pensionering in 2010 vraagt om hem geen geschenken te geven maar te storten op een door de sociale dienst beheerde rekening voor hulpbehoevende patiënten. Als eerbetoon en uit erkentelijkheid voor het door hem geleverde werk, wordt eind 2010 door de directie beslist die rekening het ‘Fonds Francis Colardyn’ te noemen.

Het is dit fonds dat ook opgegeven zal worden als goed doel naar aanleiding van Colardyns begrafenis in juni 2016. 

Frank Cotman
Vakgroep Geschiedenis UGent
17 juni 2016

Hoe verwijs je naar dit artikel? 
Cotman, Frank. "Colardyn, Francis (1944-2016)." UGentMemorie. Laatst gewijzigd 17.06.2016. www.ugentmemorie.be/personen/colardyn-francis-1944-2016 

Bibliografie 

www.UGentMemorialis.be

Cotman, Frank, André De Schaepdryver, Norbert Fraeyman, Luc François, Maurice Mussen en Marie-Laure Solie. UZ50: 50 jaar UZ Gent. Gent: Universitair Ziekenhuis Gent, 2009.

De Schaepdryver, André, ed. Liber Memorialis 1930-1980, Faculteit der Geneeskunde Rijksuniversiteit te Gent. Gent: Alumni Fonds Medische Fakulteit Gent, 1980.

Curriculum Vitae Francis Colardyn: https://www.chu-brugmann.be/abhbvz2010/cv/collardyn.pdf