Grosjean, Carl (1926-2006)
Wis- en natuurkundige Carl Grosjean was een gewaardeerd figuur aan de faculteit Wetenschappen. Zijn interesses en onderzoek beslaan zuivere en toegepaste wiskunde, met een expertise in bijzondere functies, maar hij beoefent eveneens fysica en kwantumfysica. Naast verschillende internationale ervaringen en onderzoek, is hij onder andere ook betrokken bij het Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen (IIKW) en het Interfacultair Rekenlaboratorium. Herinnerd zal hij echter ook altijd worden om het impressionante schoonschrift dat hij tijdens zijn lessen tentoonspreidde.
Natuurkunde in New York
Carl Clement Grosjean wordt geboren in Kortrijk op 5 september 1926. Hij volbrengt zijn middelbaar onderwijs aan het Sint-Jozefinstituut te Kortrijk. Hier blinkt hij al uit. Hij wordt als laureaat de medaille van het instituut toegekend. In 1947 wordt hij kandidaat in de Wetenschappen, groep Wiskunde, aan de Rijksuniversiteit van Gent. In 1949 wordt hij hier licentiaat in de Wetenschappen, groep Natuurkunde deze keer.
Hij treedt meteen als onderzoeker in dienst bij het Interuniversitair Instituut voor Kernwetenschappen (IIKW). Na het verwerven van het Watson Scientific Computing Laboratory Fellowship wordt hij datzelfde jaar nog gedetacheerd om aan vermeld rekenlaboratorium en aan het Physics Department van Columbia University in New York te studeren. Het comité voor het toekennen van het Watson Fellowship verleent hem een nieuwe studiebeurs voor 1950-1951. Hierdoor bekomt hij in 1951 de graad van Doctor of Philosophy, group Physics.
Kwantumfysica
In 1951, na zijn terugkeer naar België behaalt Grosjean aan de RUG de graad van doctor in de Wetenschappen, groep Natuurkunde, en in 1955 de graad van geaggregeerde van het hoger onderwijs. Van 1951 tot 1958 is hij als vorser opnieuw betrokken bij het IIKW. In 1956-1957 verblijft hij, in opdracht van het Francqui Fonds, aan het departement fysica van Princeton University, waar hij de theorie van de kwantumvelden en de theoretische fysica van de vaste stoffen bestudeert. Vanaf juni 1958 wordt hij docent aan de faculteit Wetenschappen van de Universiteit Gent en in 1962 is hij gewoon hoogleraar.
Grosjean neemt tijdens zijn carrière ook verschillende leidinggevende functies op. In de periode 1970-1986 is hij bijvoorbeeld directeur-diensthoofd van het Seminarie voor Wiskundige Natuurkunde. In 1960 wordt hij aangesteld tot directeur van het Interfacultair Rekenlaboratorium, een functie die hij tot 1972 zal uitoefenen. In 1963 is hij ook titularis van de Belgische leerstoel aan het University College London. In 1986 gaat Grosjean op emeritaat.
Lesgever in schoonschrift
Carl Grosjean geeft aan de universiteit les in heel wat verschillende richtingen: Biologie, Scheikunde, Wiskunde, Natuurkunde, Ingenieurswetenschappen, Aardrijkskunde, Aard- en delfstofkunde, Geneeskunde en Diergeneeskunde. In het bijzonder is hij belast met de cursussen Wiskundige Natuurkunde en Wiskundige Analyse aan de faculteit Wetenschappen. Deze lessen zijn memorabel. Tijdens zijn colleges schrijft hij de cursus woordelijk op het bord in een prachtig, uiterst verzorgd handschrift. Tot op de dag van vandaag een veelgehoorde opmerking van studenten die ooit les van hem kregen. In 1970 volg ikzelf Grosjean op als titularis van de cursus Wiskunde in de richtingen Biologie en Aardrijkskunde.
Productief auteur
Het wetenschappelijk onderzoek van mijn collega Grosjean handelt over theoretische natuurkunde, wiskundige analyse en toegepaste wiskunde. Hij is een autoriteit wat betreft de studie van bijzondere functies en ongeëvenaard in het oplossen van de wiskundige vraagstukken uit de SIAM Review. Dit internationaal wetenschappelijk tijdschrift houdt zich bezig met toegepaste wiskunde en heeft een hoog aanzien. Grosjean is eveneens auteur van verschillende boeken en van meer dan 100 wetenschappelijke publicaties - samen een 3000-tal pagina’s over een breed spectrum van wiskundige en natuurkundige onderwerpen.
Grosjean wordt ook bekroond tijdens zijn carrière. Hij is zo onder meer laureaat van de Interuniversitaire Wedstrijd 1950 en van de Wetenschappelijke Louis Empain Prijs 1953. In 1992 is hij de eerste wetenschapper die, in het kader van de Simon Stevin-leerstoel, door de toenmalige Universitaire Instelling Antwerpen (UIA) wordt uitgenodigd om een reeks lezingen te houden. In 1968 wordt professor Grosjean corresponderend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België (KVAB), werkend lid in 1973 en erelid in 1999. In 1978 is hij er bestuurder van de klasse van de Natuurwetenschappen.
Tijdschrift Simon Stevin
Mijn collega Grosjean leer ik ook kennen als redacteur. Hij is namelijk gedurende 25 jaar managing editor van het internationaal wetenschappelijk tijdschrift Simon Stevin. Gedurende 17 jaar zitten wij samen in de redactie, tot het tijdschrift in 1993 versmelt met het Bulletin of the Belgian Mathematical Society.
Joseph A. Thas
Vakgroep Wiskunde UGent
13 juni 2016
Hoe verwijs je naar dit artikel?
Thas, Joseph. “Grosjean, Carl (1926-2006).” UGentMemorie. Laatst gewijzigd op 03.08.2016. http://ugentmemorie.be/personen/grosjean-carl-1926-2006.