7. De universiteit wist de sporen van de industrie uit
Het ideaal om alle wetenschappen onder hetzelfde dak onder te brengen, is enkele jaren na de opening van het Instituut van de Wetenschappen al een illusie gebleken: de wetenschap evolueert sneller dan de universiteit kan bouwen. Het reusachtige Instituut van de Wetenschappen is slechts het eerste in een lange reeks universiteitsgebouwen op de Blandijnberg. In het interbellum verrijzen het Technicum, de Boekentoren en het HIKO; na de Tweede Wereldoorlog verschijnen in chronologische volgorde het oud rectoraat aan de voet van de Sint-Pietersnieuwstraat, enkele gebouwen aan het Sint-Pietersplein, de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, studentenhuis De Brug, resto Overpoort, het nieuw rectoraat, campus Hoveniersberg, studentenhuis De Therminal, campus Tweekerken en als hekkensluiter het Universiteitsforum. De ruimte voor de universiteitsgebouwen wordt telkens opnieuw gecreëerd door het verdwijnen van fabrieken of arbeiderswoningen.
De Blandijnberg is de habitus geworden van duizenden studenten en hun koten en cafés hebben de sporen van de arbeiderswijk uitgewist. Slechts een opmerkzame passant ziet in de Overpoortstraat de muurkapel opgericht tijdens de cholera-epidemie van 1832 of bedenkt dat de het koertje met de hippe studentenhuisjes in de Hoveniersberg, het steegje tussen de Sint-Pietersnieuwstraat en de Schelde, van oorsprong een arbeidersbeluik is.