De olifant van Dominick Verschelde
1.
“Ik kies voor een recente aanwinst uit onze collectie: het skelet van Chamba, de Indische olifant van Dierenpark Harry Malter uit Heusden bij Gent. De 45-jarige Chamba werd op 23 mei 2001 geëuthanaseerd. Ze had te veel last van artrose in de achterpoot. Bij de autopsie bleek dat haar aandoening ook al in de rest van het beenderstel was geslopen. Met behulp van de installaties van de faculteit Diergeneeskunde en het Museum Morfologie is het dier versneden, uitgebeend en chemisch gereinigd om later in het Museum voor Dierkunde opnieuw samengesteld te worden. Een jarenlang proces was dat."
2.
“Een olifant stond al lang op het verlanglijstje van het museum. Net als een giraf en een neushoorn trouwens. Het zijn tot de verbeelding sprekende dieren, niet? Maar ik heb ook een persoonlijke reden om Chamba als mijn favoriet te kiezen. Chamba is gestorven op de dag dat mijn dochter is geboren. De adrenaline van het vaderschap ging gepaard met dat van het organiseren en verwerken van het kadaver. Maar ook de jaren daarna liet Chamba me natuurlijk niet los. Ik was getuige en (mede)uitvoerder van het hele proces, tot en met het lassen en monteren van haar voetstuk."
"Ik ben ook niet de enige aan de Universiteit die zich Chamba zal blijven herinneren: toen ik de toenmalige directeur, prof. dr. em. A. Coomans, van onze aanwinst op de hoogte bracht, was zijn eerste respons dat, zoals vele andere kinderen uit het Gentse, ook zijn kleinkinderen op de rug van Chamba hadden mogen rijden."
3.
“Chamba staat symbool voor de didactische waarde van deze collectie. Verschillende studenten hebben het skelet en de verwantschap met andere dieren in het museum uitgebreid bestudeerd en meegeholpen aan het sorteren van de beenderen in functie van de montage. Omwille van hun didactische waarde zijn skeletten veel interessanter dan opgezette dieren. Die laatste bestaan enkel uit een huid, je kunt er naar kijken, maar niet veel rond bestuderen. Behalve een didactische waarde hebben veel van onze stukken een natuurhistorische waarde. Sommigen zijn zeldzaam en zullen in de toekomst misschien wel verdwijnen. Toen de collectie in 1817 werd gestart, hielden biologen nog geen rekening met het mogelijke verdwijnen van species, maar ondertussen telt de collectie wel al enkele uitgestorven exemplaren. Dat ecologische aspect is een nieuwe functie van ons museum."
"En er is de cultuurhistorische waarde. Chamba was een ‘vedette’ in het Gentse, het Dierenpark Harry Malter is erg gekend. Heel veel gezinnen hebben haar dan ook gezien. Het skelet van Chamba is dus deel van de stedelijke geschiedenis, net zoals de 21 stukken van de oude Gentse Dierentuin aan het Muinkpark die in onze collectie zitten waaronder de halswervels van die andere beroemde Gentse olifant ‘Betsie’. Ten slotte vervoegt Chamba een bijna tweehonderd jaar oude dierkundige collectie die de academische en wetenschappelijke bedrijvigheid van onze universiteit illustreert. Voor de komst van laboratoria waren het dit soort kabinetten die de kern vormden van onderwijs en onderzoek aan de universiteit. De geschiedenis en verzamelcontext van deze preparaten, skeletten en opgezette dieren is even interessant dan de objecten op zich."
www.museumvoordierkunde.ugent.be